Bodrum’da İz Bırakanlar (Halis Açacak)

Bu yazımda Çukurova’nın bereketli topraklarında başlayıp, Bodrum’da devam eden bir yaşam öyküsünden söz edeceğim.
Eskiden öykü yazanlar cezaevine atılırdı.

Halis Açacak cezaevine düştüğü için öykü yazmaya başladı.

“Aydınlık Türkiye’nin karanlık olmaması için yakılan ateş sönmesin diye yaşamı boyunca yoksulun, emekçinin, mağdurun yanında yer alıp, özgürlük ve barış mücadelesi veren Çukurova’lı eğitimci yazar Halis Hoca”

Cesur yüreğinin içinde o kadar çok sevgi biriktirmiş ki ilerlemiş yaşına, sevgili eşinin kronik sağlık sorunlarına rağmen ne onun ne sevdiklerinin elini bırakmamış hiç.

“Onlar köy çocuklarıydı.
Kurumuş çalılar gibiydiler bozkırda
Kavrulmuş ekinler gibiydiler
Geldiler,
Yalın ayakları ve 
Yırtık mintanlarıyla geldiler
Gönen’e
Aksu’ya
Kepirtepe’ye
Düziçi’ne
Ezilmiş, sömürülmüş, horlanmış
Ve
Unutulmuştular bin yıldır.”

Geçmişte demokratik öğretmen hareketi içerisinde devrimci mücadelesini sürdürmüş, Behice Boran’ın partisi TİP’ten milletvekili adayı olmuş, yayınlanmış kitapları ile edebiyat dünyasının dikkatini çekmiş, güçlü kalemi ve mücadeleci kişiliği ile Bodrum’da pek tanınmıyor olsa da bıraktığı kocaman izlerle Bodrum’un öteki yüzünde önemli değerlerden biridir.

“Sevgi Çemberi” ilk öykü kitabıdır.
“Ellerimi Tut” adlı romanda özellikle eşlerinin desteğini yanlarında görmeyen kadınların birer birer nasıl yitip gittiklerini anlatır yazar.
2016 yılında önce “Süngercim” adlı roman sonra da “Ellerimi Tut” kitaplaşmıştır.
Bunlardan önce “Düziçi’li Yol Arkadaşları” adıyla bir kitabı daha vardır.
2019’da “Dayı-Ama Kabadayı Değil” kitap olmuş, ses getirmiştir.
Son olarak da Köy Enstitüleri ve eğitim sistemini sorgulayan “Sönmeyen Ateş” kitabıyla bir döneme ilişkin gerçekçi tespitlerini okuyucuyla paylaştı.

Bir yazar, eğitimci olmanın ötesinde sevecen bir eş, merhametli bir baba, darda olan herkesin yardımına koşan bir dost, vefalı bir arkadaş Halis Açacak.

Şu an yaşamını sürdürdüğü Turgutreis’te her şeye rağmen sosyal ve kültürel yaşamın her alanında yer alma çabası ayrıca takdir edilesi bir durum.

“Haydi sokağa” deseniz bu yaşında koşarak gelir.
Yüreğindeki devrim ateşi hiç sönmez.
Hayata hep pozitif yanından bakan ancak sisteme karşı muhalif duruşundan milim sapmayan, klasik deyişle artık unutulmaya yüz tutmuş ”eski tüfeklerden”
Tüm bu yazdıklarımdan öte benim Halis Abimdir.
Saygıda kusur etmediğim, doğruluğuna, dürüstlüğüne, yaşam sevgisine hayran olduğum ender insanlardan biri.
Yaşamımda kuşkusuz değer verdiğim, unutamadığım çok insan olmuştur.
Şimdilik yalnızca Bodrum’da olanları yazıyorum.

Ancak ileriki günlerde yaşamımı derinden etkileyen bir dolu insanı tarihe not düşme adına, bir sorumluk projesi olarak yazmaya devam edeceğim.,

İyi ki yaşamımız kesişmiş, iyi ki seni tanımışım Halis Hocam.
Sevgili eşin ve tüm sevdiklerinle barış, sağlık ve huzur dolu daha nice yıllar diliyorum.

AYHAN ONGUN(Gazeteci-Yazar) 6 Mart 2024/BODRUM